فصل 1429: ضعیف

نوآ پس از آخرین سخنان دوشیزه ووید تعظیم صادقانه ای انجام داد. او بدون اینکه در ازایش چیزی بخواهد، تکنیکی باورنکردنی به آن داده بود. حتی نبرد با آن جانوران عجیب و غریب جادویی چیزی جز نمایشی برای نشان دادن توانایی او نبود.

خانم ووید پس از اینکه آه بلندی کشید گفت: «این داره خسته کننده میشه. برو. وقتت را با مرده تلف نکن. تو فقط در سطح مایع ای، اما تونستی ارث من رو بدست بیاری.همین الان هم به اوج خودت نزدیکی.»

نوآ در حالی که جاه‌طلبی اش از چهره اش بیرون می‌رفت، پرسید: «بنظرت رده نهم اوجه؟»

خانم ووید در حالی که سرش را خم کرده بود تا به بالا نگاه کند، پاسخ داد: «شاید، شایدم نه.من می‌خواستم ببینمش، اوج، قلمروی فراتر از بهشت و زمین. من شانس خودم رو از دست دادم، بنابراین این دیگه به خودت بستگی داره.»

نوآ می‌توانست خود را در آن حالت ببیند. دوشیزه ووید همان حالتی را داشت که وقتی ستاره های دور آسمان را تصور می‌کرد. او تمایل خود را برای فراتر رفتن از لایه سفیدی که قلمرو بهشت و زمین را پوشانده بود به نمایش گذاشت.

خانم ووید با لحنی خاطره انگیز گفت: «دنیا آنقدر وسیعه که فقط یک بار زندگی برای کشف همه اون کافی نیست. با این حال، حتی درخشان ترین مکان نیز لکه های سیاه رو پنهان می‌کنه. تاریکی همه جا رو فرا گرفته. همیشه این رو به خاطر بسپار.»

نوآ قبل از برگشتن سری تکان داد. دوشیزه ووید شروع به خواندن آهنگ غمگینی کرد در حالی که چشمانش را به سقفی که به سختی قابل مشاهده بود در خارج از ابعاد جداگانه خودش دوخته بود.

وقتی نوآ از درگاه عبور کرد، آهنگ متوقف شد. آگاهی برتر او نیز پس از بازگشت به دنیای خارج، دیگر آن احساس عجیب و غریب را حس نکرد.

پورتال پس از بیرون آمدن نوآ شکل گرفت. منقبض و متراکم شدن آن باعث شد تا شکل یک گوی محصوری را به خود بگیرد که حاوی مختصاتی کروی است. خطوط سیاه آن نور، تاریکی کم رنگی را ساطع می‌کرد که توانست غار را پنهان کند و نوآ وقتی متوجه شد چه چیزی به دست آورده تقریباً روی زانوهایش افتاد.

نوآ در ذهنش فریا زد: :-طلسم رتبه 8!" و دستانش مختصات کروی که اندازه یک مشت بود را با دقت در چنگالشان پیچید.

تکنیک قضاوت آسمانی فعال شد و دنیای تاریک گسترش یافت. آن فضا همچنین موجودات اختاپوس مانندی را بازسازی کرد تا تولید انبوه آن تاریکی خاص را از شروع کند.

نوآ برای اولین فعال سازی طلسم جدید خود آماده شد...