جزیره شناور

پیگیری گذر زمان در سرزمین های جاودانه سخت بود. آسمان سفید هیچ وقت تاریک نمی‌شد و هر جلسه تمرین می‌توانست چندین دهه طول بکشد. نوآ و دیگران حتی با موجودات قدرتمندی مبارزه می‌کردند که کشتن آنها ممکن بود هفته‌ها طول بکشد، بنابراین آنها هرگز زحمت محاسبه چند سالی را که با هم گذرانده‌اند به خود ندادند.

سفر به آرامی پیش می‌رفت. با حضور نوآ به عنوان پیشاهنگ، گروه همیشه از مناطقی که برای قدرت آنها بسیار خطرناک بود اجتناب می‌کردند. همچنین، بیشتر جانوران جادویی به سمت مناطق مرزی حرکت می‌کردند، بنابراین به ندرت سرزمین هایی را می‌دیدند که توسط موجودات رتبه 8 اشغال شده است.

تعداد منابع انباشته شده در آن دوره بسیار زیاد بود. هر شکار موفق اجساد بسیار و مواد پنهان شده در لانه آنها را فراهم می‌کرد. دانش پادشاه الباس همچنین اجازه می‌داد تا چیزهای ارزشمندی را که دورگه ها از دست می‌دادند، تشخیص دهند.

نوآ آنقدر منابع داشت که در زمان استراحتش تولید انبوه اقلام حکاکی را از سر بگیرد. حتی سلاح‌های یکبار مصرف جدیدی اختراع کرد که می‌توانستند با قلمرو سایه سازگاری بیشتری داشته باشند.

پیشرفتش در آن دوره ثابت بود. بدن و دانتیانش به طور پیوسته بهبود می‌یافتند و به طور مداوم مقدار ماده تاریک ذخیره شده در رون کروی خود را افزایش می‌داد تا انبساط ذهنش ادامه یابد. این سفر پربار بود، تنها نقص آن بود که نوآ مجبور بود قدرتمندترین تکنیک های خود را پنهان کند.

آن دوره همچنین به او زمان داد تا برخی از پروژه های خود را تکمیل کند. هنرهای رزمی و جادوهای او نیاز به توجه مداوم داشت، اما او استفاده از قلمرو سایه را به خوبی درک می‌کرد و به تمرین ادامه می‌داد.

حتی آزمایش‌های او با «تجسم قدرت» بعد از اینکه قرن‌ها را صرف آزمایش ترکیب‌های مختلف انرژی کرد، پیشرفت واقعی نشان داد. فقط موضوع مربوط به همراه خونی جدید او هنوز در نقطه شروع بود.

نوآ در مورد همراه خونیش استانداردهای بالایی داشت. هیچ جانور جادویی نیازهای او را برآورده نکرد، زیرا غلبه بر اسنور و نایت تقریبا غیرممکن بود.

حتی اگر نوآ جستجوی خود را به موجوداتی با استعداد تاریکی محدود نمی‌کرد، تحقیقات او بی نت...