فصل ۱۴۵۷ ۱۴۵۷. ایده

ایان سرانجام توانست توضیح دهد.

«این ساختمان عنصر اصلی ساختار عظیمیه.» ایان در حالی که به ساختمان اشاره کرد برای نوآ و دیگران توضیح داد. «نیروهای جناح انسانی می‌دونن که نمی‌تونن به طوربه‌طور جداگانه به اینجا سفر کنن، بنابراین می‌خوان یه دیاگرام غول پیکر بسازن تا کل شهرهای این مناطق رو از راه دور منتقل کنهد.»

پادشاه الباس با این جمله تعجب کرد و واکنش او به نوآ فهماند که این کار چقدر سخت است. سلطنتی متخصص واقعی در آن زمینه حضور داشت بود.

ایان گفت: «طرف انسانی برای تکمیل ساختار به سه ساختمون نیاز داره. ما موفق شدیم این نیروها رو قبل از اینکه در سرزمین‌های بیرونی زیاده روی کنن متوقف کنیم، اما اونا فقط به این منطقه بسنده نمی‌کنن. اونا خیلی نزدیک به لبه‌های حوزه‌های انسانی هستن، بنابراین اگر در اینجا بمونن، زمین زیادی به دست نمیارن.»

اوضاع سیا*سی سرزمین‌های جاودانه ناامید کننده بود. طوفان‌های قوانین هرج و مرج، سطح بالاتر را احاطه کردند و قلمروهایی را که وجود آسمانی ضعیف‌ تر می‌توانست در آن زندگی کند، محدود می‌کرد.

سرزمین‌های جاودانه هیچ‌گاه از گسترش بازنماندند، اما همین امر در مورد موجودات جادویی نیز صدق می‌کرد. آن موجودات به تسخیر سرزمین‌ها ادامه می‌دادند و بعد از هر تهاجم، طرف انسانی را مجبور به مهاجرت می‌کردند. تهذیب‌گران فضایی برای رشد نداشتند و آنها آن‌ها فقط می‌توانستند به سرزمین‌های بیرونی نگاه کنند تا مناطق قابل سکونت جدیدی پیدا کنند.

سرزمین‌های بیرونی وسیع‌تر از قلمرو انسان‌ها بودند، اما محیط آن‌ها آن‌ها خشن‌تر از قلمروهای مرکزی بود. طوفان‌ها در آنجا نزدیک بودند، بنابراین از نظر قابلیت سکونت ایده آل نبودند.

با این حال، با گسترش سرزمین‌های جاودانه، طوفان‌ها عقب‌نشینی می‌کردند و مناطق ایده‌آل جدیدی ایجاد می‌شد که تهذیب‌گران برای فتح آن‌ها آن‌ها صبر نمی‌کردند. مناطقی که یکی از گرانبهاترین منابع در سرزمین‌ های بالاتر بودند زیرا موجودات جادویی صدها هزار سال طول می‌کشید تا به آنجا برسند.

هر نیرویی که قدرت دفاع از قلمرو خود را داشته باشد، آن مناطق را می‌خواهد. از نظر تئوری، موجودات جادویی تنها مخالفان واقعی آنها آن‌ها بودند و فتح آن سرزمین‌ها باعث می‌شد تا مدت‌ها از این موضوع چشم پوشی کنند.

با این حال، لژیون از مهاجرت انسان‌ها که هر بار ز...