فصل ۱۴۷۴. اژدها   نوآ در یِلنبل ساکن شد. حتی اگر عضو لژیون هم نبود، دورگه‌های شهر وقتی رهبرانشان یکی از مجلل‌ترین سکونت­گاه‌ها را به او دادند، شکایتی نکردند. یلنبل شهری با ساختمان‌های ساده بود، اما تئودورا و ویلفورد توانسته بودند خانه‌ای بزرگ با چند مزیت منحصر به فرد به او بدهند. این سازه می‌توانست "نفس" را جمع­آوری کند و بسیاری از اتاق‌های آن دارای حکاکی­هایی بودند که بافت آن را تقویت می­کردند. نوآ می‌توانست آزادانه در داخل آن سازه تمرین کند. با تعلیق تهاجم، او و همراهانش می‌توانستند روی تبدیل تجربیات جمع‌آوری‌شده در نبردهای گذشته به قدرت واقعی تمرکز کنند. آن استراحت چیزی بود که همه آنها پس از شکست دادن انجمن­ها به آن نیاز داشتند. پتانسیل نوآ پس از پیروزی‌های فراوان او در برابر تهذیبگران مرحله جامد به شدت افزایش یافته بود. دانتیان او می‌خواست بهبود بیابد و به معنای واقعی آن، اندامش را سریع­تر به سمت مرحله برتر پیش ببرد. قرون سپری شده در بیابان و جنگ­های فراوان، وجود نوآ را برای مرحله جامد آماده کرده بودند. او حالا برای رسیدن به آن سطح فقط باید زمان صرف می‌کرد. هاله نوآ رشد کرد. تأثیر جاه­طلبی او افزایش یافت و هاله­ای تاریک در اطراف محل سکونت او ظاهر شد. انگار دنیا می‌خواست برای یک شب یک منطقه­ی مجزا ایجاد کند که فقط نوآ را پوشش دهد. این پیشرفت با هر سالی که نوآ در انزوا سپری می‌کرد، نزدیک‌تر می‌شد. ویلفورد به او سرنخ­های جالبی در مورد همراهان خونی دارای پتانسیل داده بود، اما اکنون دنیا خیلی آشفته بود. نوآ ترجیح می­داد در مدتی که محیط اطرافش دوباره برای کاوش آسان می­شد، بر پایه­ی تهذیب خود تمرکز کند. دامنه جانوران جادویی جاسوسان شهر کریستالی را نشان می­دادند. بسیاری از سازمان‌های انسانی به دنبال ارشدانی بودند که تهاجم خود به سرزمین‌های بیرونی را به تعویق انداخته بودند. نوآ واقعاً فقط در داخل لژیون امن بود و جرئت نداشت آن زمان صلح و آرامش را تلف کند. با این حال، قبل از اینکه بتواند آخرین گام را قبل از رسیدن به مرحله جامد انجام دهد، ایان با او تماس گرفت. به نظر می‌رسید که نیروهای جدیدی در اطراف بتکده ظاهر شده و بیشتر آ‌نها لباس‌های سفید تزئین شده با نقاشی‌های بنفش داشتند. آن رویداد باید اتفاق می‌افتاد. نوآ این را خیلی خوب می‌دانست. گروه او دو تهذی...