فصل ۱۴۷۵. فن   ارتش دورگه­ها به مراتب دارایی­هایی بیشتری نسبت به مهاجمین داشتند. سرزمین‌های بیرونی خانه لژیون بود. آن سازمان می‌توانست تمام قدرت دو شهر را در برابر آن دشمنان مستقر کند. ارتش انسانی دوازده تهذیبگر مرحله جامد داشت، اما دورگه‌ها بیش از بیست نیرو در همان سطح داشتند. علاوه بر این، آن موجودات دارای بدنی در رده­های بالایی بودند، بنابراین قدرت کلی آنها از آنچه انسان‌ها می­توانستند به دست بیاورند، پیشی می­گرفت. با این حال، بتکده یک ماتریس انتقال بود. تا زمانی که سازمان‌های مهاجم مایل به اعزام نیروهای کمکی بودند، نیروهای بیشتری می‌توانستند به آن منطقه برسند. نوآ شکل یک اژدهای سیاه با دو بال عظیم را به خود گرفته بود. زره‌ای از فلس‌ها و میخ‌ها بدن واقعی او را پوشانده بود و زمانی که پنجه­هایش را به سمت حریفانش تکان می‌داد، آنها به مانند شمشیر بودند. غرش او آغاز دعوا بود. لشکر دورگه­ها به سمت تهذیبگران شروع به تیراندازی کردند و نوآ در خط مقدم قرار داشت. او نمی‌دانست که آیا تئودورا اینطور برنامه‌ریزی کرده است یا خیر، اما موقعیت به او اجازه نمی‌داد به نتیجه آن اهمیت دهد. نوآ از خانه‌اش محافظت نمی‌کرد. بلکه برای جمع­آوری تجربه کافی برای نزدیک شدن به پیشرفت‌ها می‌جنگید. بدن او همچنین برای رسیدن به رده بالایی به مواد مغذی نیاز داشت، بنابراین او می‌خواست تا حد امکان دشمنانش را بسوزاند و بخورد. ارتش انسانی به خود اجازه ندادند آن منظره آنها را بترساند. آنها عضو انجمن­ها نبودند. هر کدام از آن تهذیبگران به سازمان‌های بزرگ تعلق داشتند و حاضر بودند بمیرند تا به نیروی خود افتخار کنند. نوآ به سمت انبوه تهذیبگران مرحله مایع شیرجه زد. هرگاه بال‌ها و پنجه‌هایش در آسمان حرکت می‌کردند، طوفانی از ضربه­ها را آزاد می‌کردند. آن حملات تمام قانون نوآ را نشان می‌داد، اما در حد ضربات واقعی او نبودند. او از شمشیرهایش در آن فرم استفاده نمی‌کرد. حمله او قدرت فیزیکی محض، ماده تاریک و معانی ناشی از تاریکی او را نشان می‌داد، اما هیچ هنر شخصی­ای را دربرنداشت. تهذیبگران مقابل او با دیدن طوفان ضربات که به آنها نزدیک می­شد، شروع به پراکنده شدن کردند. آن حملات قبلاً با آنچه تهذیبگران مرحله مایع می­توانستند تحمل کنند، هم­مرز بود. آنها تقریباً از نظر قدرت به مرحله جامد نفوذ کرده بودند. قب...