فصل 1662. توانایی‌ها

نوآ انتظار نداشت آتو از حمله طفره برود؛ او فقط یک متخصص مرحله مایع بود، در حالی که ضربات برشی نوآ توانایی تهدید جانوران رده بالایی را داشت.

با این حال واقعیت جلوی چشمان نوآ انکار ناپذیر بود، آتو با تکنیک حرکتی عجیب خود توانست از حمله تکینگی‌های نوآ طفره برود. بدنش به خودی خود حرکت کرد و انگار چیزی کمرش را از محدوده تکینگی نوآ دور ساخت.

آتو فریاد زد: «معنی اینکارا چیه!» اما چشمانش به همراه مرده‌اش افتاد و ذهنش از خشم و نفرت پر شد.

همزمان هاله او گسترش یافت و سعی کرد به ساختار‌های دفاعی درون دریاچه شناور نزدیک شود و آن‌ها را فعال کند، اما نوآ به سرعت دنیای تاریک خود را فعال کرد تا آتو را از این کار باز دارد.

امواج ماده تاریک از درون دریاچه شناور عبور کردند و قبل از اینکه آتو بتواند کارش را انجام دهد، ذهن آتو را مهار کرد.

زیردستان داخل ساختمان با احساس امواج ناگهانی انرژی، از ساختمان‌ها بیرون آمدند، اما امواج ماده تاریک حواس آن‌ها را هم در خود مهر و موم کرد.

نوآ با امواج ذهنی خود به هارولد هوشیار داد و گفت: «کار احمقانه‌ای نکن.»

نوآ نمی‌خواست در چند جبهه مبارزه کند، از این رو حرکت هارولد و کمک او به آتو می‌توانست نقشه‌هایش را خراب کند. به هر حال نوآ انتظار طفره آتو را نداشت و کمک هارولد به او می‌توانست طرف مبارزه را به سمت خودشان برگرداند.

هارولد به نوآ گفت: «مطمئن باش ارباب، دخالتی نمی‌کنم.» اما نوآ برای اطمینان بخشی از محدودیت‌های موجود روی هسته قدرت هارولد را فعال کرد.

انرژی شمشیری شکل به درون مراکز قدرت هارولد نفوذ کرد و توانایی‌هایش را سرکوب کرد. در نهایت احساس ضعف بر هارولد چیره و تقریباً بیهوش شد.

با بیهوشی هارولد هاله او ناپایدار شد، اما ماده تاریک او را در هوا نگه داشت.

آتو فریاد زد: «خودت خواستی که بمیری.»

دنیای تاریک پس از به دست آوردن درک قوانین فضا بهبود یافته بود. تراکم و پایدار آن افزایش یافت و علاوه بر این با سنگین‌تر شدن ماده تاریک، توانایی کلی آن برای سرکوب تهذیب کنندگان قوی‌تر شده بود.

آتو نمی‌توانست زیردستانش را احساس کند. او جنازه مِه را دیده بود، اما در حال حاضر نمی‌توانست جسدش را هم پیدا کند.

او به شدت عصبانی بود و می‌خواست نوآ را به خاطر قرار دادن او در چنین وضعیتی تکه تکه کند.

با این حال ...