فصل 1667 - 1667. طعنه

تکه بزرگ آسمان سیاه و دیدن پتروداکتیل به نوآ اطمینان خاطر داد. نایت کارش را انجام داده بود. موجود تهذیب‌گر آسمان و زمین را شکست داده بود و رنگ و بویی از تاریکی به جهان آورده بود.

هرالد نمی‌دانست چگونه حالت خود را بیان کند. نایت دید او را پر می‌کرد. هرگز دنیایی به این تاریکی ندیده بود، اما صحنه آنقدر فریبنده بود که نمی‌توانست چشمانش را منحرف کند.

در عوض، نوآ آن صحنه را با رنگ مالیخولیایی تماشا کرد. چشمانش سیاهی را می‌دید، اما این فقط یک پیروزی کوچک را به تصویر می‌کشید. او قصد داشت جوهر سفیدی را از بین ببرد، بنابراین نمی‌توانست از این دستاورد کوچک احساس رضایت کند.

با این حال نوآ بدن عجیب نایت را نوازش کرد. سطح تهذیب موجود سقوط کرده بود، اما در رده متوسط باقی ماند. پتروداکتیل به دلیل پتانسیل نوآ پیشرفت کرده بود، اما قدرتش نتوانست در اوج رده متوسط باقی بماند. در پایین سطح سقوط کرد تا زمانی که تثبیت شد.

نایت بدش نمی‌آمد. می‌دانست که قدرتش از جاه طلبی نوآ سرچشمه می‌گیرد، بنابراین کاهش سطح تهذیب را پذیرفت. حتی در حالی که تاریک بودن منطقه را تماشا می‌کرد سرش را به سمت آسمان بلند کرده بود.

نوآ در حالی که حال یارانش را بررسی می‌کرد، فکر کرد - شمشیر شیطانی با من پیشرفت می‌کنه. اسنور هنوز یکم نیاز داره، اما دوان‌لونگ تقریبا نزدیکه. من به انرژی بیشتری نیاز دارم این دنیا باید اونقدری به من بده که بتونم یارهام رو بهبود ببخشم.

دو نفر از یارانش به رده متوسط رسیده بودند. انگل یک استثنا بود زیرا به قدرت نوآ وابسته بود، نایت و دیگران نیز یک تذهیب معمولی را دنبال می‌کردند.

نایت از پتانسیل نوآ برای رسیدن به رده متوسط و استقرار در آن سطح بهره گرفته بود. این روند برای شکست نور ضروری بود و نوآ از استفاده از قانون خود برای آن توانمندی پشیمان نشد.

مهم نبود که نوآ چگونه از قانون خود استفاده کند. او قبلاً از هر دورگه و تهذیب‌گر مرحله گازی قوی‌تر بود. جاه طلبی او می‌توانست هر زمان که بخواهد پتانسیل را فراهم کند.

نوآ ناگهان فریاد زد: «این تازه دریاچه دومه، ما چیزهای بیشتری برای جست و جو داریم.»

هرالد پرسید: «قصد داری هر آبادی که دنباله‌‌رو آسمان و زمینه رو ویرون کنی؟» اما صدایش شک و تردید داشت.

هرالد نمی‌دانست به کجا تعلق دارد. او می‌خواست به خاطر جاودانگی آن عمل به آسمان و زمین ...