-فصل ۱۷۹۸ - ۱۷۹۸ . سرکوب مشکل اصلی خلء کمبود انرژی بود. دورگه‌ها و جانوران جادویی وضعیت بهتری داشتند، زیرا می‌توانستند به ذخایر بزرگ انرژی موجود در بدن‌هایشان تکیه کنند تا ادامه دهند، اما این در مورد تهذیب‌گران صدق نمی‌کرد. پرواز، گشتن، و مبارزات گروه را مجبور می‌کرد تا انرژی‌ مصرف کنند که نمی‌توانستند با روش‌های طبیعی تجدیدش کنند. آنها مجبور بودند به وسایل و ابزارهای پادشاه الباس تکیه کنند تا مراکز قدرت‌شان را پر نگه دارند، اما این منابع در نهایت به پایان می‌رسید. مصرف انرژی بسته به مبارزه‌هایی که می‌کردند، شتاب می‌گرفت. نبرد با مدوزا آنها را مجبور کرده بود تا از انرژی زیادی استفاده کنند، که مجبور بودند از ذخایرشان استفاده کنند. ماموریت حتی تمام نشده بود و آنها باید در محاسبات خود بازگشت را نیز در نظر می‌گرفتند. با اطلاع از این‌که این مأموریت باید چند دهه دیگر ادامه پیدا می‌کرد، مسلما شک و تردیدهایی را در میان چهار تهذیب‌گرایجاد می‌کرد. آنها متوجه بودند که بازسازی سرزمین‌های بالایی اولویت دارد، اما احتمالا پس از آن سال‌ها به نقطه بحرانی نزدیک می‌شدند. احتمال زیادی داشت که ذخایرشان تمام شود و این حتی بدون در نظر گرفتن موانع خطرناک دیگر در مسیرشان بود. هر نبردی که ارشدان نیاز داشتند تا از تمام قدرت‌شان استفاده کنند، مدت مأموریت را سالها کوتاه می‌کرد و آنها راهی برای حل آن مشکل نداشتند. محیط به سادگی فاقد انرژی بود. «تا حالا در ماموریت‌هاتون روی زندگیتون ریسک کردین؟» الیس پرسید، اما جوابش فقط شانه بالا انداختن و خندیدن بود. نوآ درون سیاهچاله بزرگ ماند در حالی که ارشدان در دوردست بحث می‌کردند. انرژی شدید جذب شده از مدوزا از طریق امواج ماده تاریک عبور کرد و ترکیب شد تا قدرت‌شان را افزایش دهد. ماده تاریک در مرکز فردیت به ماده‌ای محکم شد. به یک ماده سیاه رنگ مناسب تبدیل شد که نوآ می‌توانست به میل خود شکلش را تغییر دهد. هنوز اوضاع به نفع او نبود زیرا این روند بخشی از دستاوردهایش را می‌گرفت. - فایده نداره. نوآ در حالی که هنوز در وسط ماده تاریک جامد و مایع باقی مانده بود فکر کرد. سیاه‌چاله در حال تکامل بود، اما نوآ نمی‌خواست به سطح برتر بر...