فصل 1809. ایمنی

-اینا دیگه از دست‌ رفتن.

نوآ در حالی که همراهانش مقابل صورت او پرواز می‌کردند با خودش فکر کرد.

موجود عجیب هیچ هاله‌ای آزاد نمی‌کرد. حتی ذره‌اي انرژی نداشت. به همین دلیل دیگران نمی‌توانستند حرکات آن را با امواج ذهنی یا حواس خود پیگیری کنند. فقط چشمان آن‌ها می‌توانست به آن‌ها بفهماند که هیولا کجا رفته است، بنابراین اضافه شدن یک نفر به آن‌ها اوضاع را شاید تا حدودی بهتر می‌کرد.

دوآن‌لونگ ناگهان هدف را در دوردست پیدا کرد و نوا بی‌درنگ شمشیر شمشیر شیطانی را در آن جهت تکان داد. برش‌های سیاه او نمی‌توانستند رشد کند، زیرا محیط فاقد انرژی بود، اما همچنان قدرت کافی برای وادار کردن موجود به ترک موقعیت و قطع بدنش را داشتند.

به محض اینکه موجود حرکت کرد نوآ فریاد زد: «سمته راست!»

قدیس شمشیری حتی به خود زحمت نداد که به سمت راستش را نگاه کند. تیغه‌ی نقره‌ای خود را تکان داد و برش عظیمی از آن بیرون آمد. برش به سوی موجود پرتاب شد و به آسمانِ زیر پایش برخورد کرد.

موجود خالی دوباره زیر آسمان ظاهر شده بود و سعی می‌کرد لکه‌های سیاه بیشتری را جذب کند، اما ضربه‌ی قدیس شمشیر آن را مجبور کرد از لایه سفید دور شود.

شیطان آسمانی تیغه لاجوردی خود را به سمت موجود خالی نشانه گرفت و برشی تیز از سلاح اثیری او بیرون آمد. حمله هیولا را لمس کرد، اما فقط توانست شانه‌اش را سوراخ کند.

گوشه‌های دهان بزرگ موجود به سمت پایین چرخید، اما بدنش دست نخورده باقی ماند. پرتو لاجوردی به داخل بدن سیاه رنگ آن موجود وارد شد و آسیبی ایجاد نکرد.

آن صحنه باعث شد صورت نوآ و قدیس شمشیر درهم رود. آن‌ها از قدرت شیطان آسمانی آگاه بودند، اما موجود خالی آن را به راحتی تحمل کرده بود. واکنش ضعیفی که نشان داد برای راضی کردن آن‌ها کافی نبود.

- یعنی سطحش چقدره؟

نوآ تعجب کرده بود. اما نمی‌توانست برای این سوال پاسخی پیدا کند.

موجود خالی به قلمروی کاملاً متفاوتی تعلق داشت. ممکن است قانونش را درست حدس زده باشد، اما این فقط کار را دشوارتر می‌کرد. به هر حال، نیستی یا عدم، انرژی یا ویژگی‌هایی نبودند که او بتواند برای آن‌ها کمیتی پیدا کند.

هیولا می‌تواند در رتبه نهم باشد، اما سه ارشد به دلیل نبود هاله و انرژی در حریف‌شان قادر به درک آن نبودند. امید آن‌ها به نبرد از واکنش‌های موجود ناشی می‌شد، زیرا این موجود مدا...