قسمت 1829 - 1829. عقب مانده

دیگر هیچ چیز در نظر نوآ معنی نداشت، اما او به سادگی آن وقایع را پذیرفت و اجازه داد تا او را راهنمایی کنند. سطح تهذیب ضعیف او هنوز قادر به درک چیزهای زیادی نبود، اما جمع‌آوری بینش و سرنخ‌های مبهم در آن موقعیت زیاد بود.

زمان به عقب رفت، اما چند وجود تحت تأثیر آن رویداد قرار نگرفتند. نوآ‌‌‌، ارشدان گروهش و سه رهبر‌‌ می‌توانستند آزادانه حرکت کنند، زیرا محیط رویدادهایی را که به تازگی گذشته بود پخش می‌کرد.

‌پس‌تصویرها از رهبر ‌‌و ارشد بیرون آمد. آن‌ها حرکات قبلی خود را در حالی که زمان به عقب در جریان بود به تصویر می‌کشیدند. نوآ درگیری‌اش با اژدها، سؤال متکبرانه او و ورودش به منطقه را دید. همه چیز واقعی به نظر می‌رسید و انگار دقیقاً در آن لحظه اتفاق می‌افتاد، اما به نظر می‌آمد که او قادر به تأثیرگذاری بر صحنه‌های اطرافش نیست.

صحنه‌ها ناگهان شتاب گرفت. و دیگران ورود اژدهایان دیگر، پرواز رهبران ‌‌و جذب طوفان‌ها برای پاکسازی منطقه را دیدند، اما زمان دوباره سرعت گرفت.

فقط طوفان‌های خشمگین برای مدتی دید نوآ را پر کرد. یک جانور جادویی عظیم‌ هر از گاهی به عقب پرواز می‌کرد. گروه حتی یک بار یک مجسمه انسان نما را در دوردست دیدند، اما به نظر نمی‌رسید آن نقطه چیز بیشتری ارائه دهد.

ماهیت طوفان‌های قوانین آشفته درک سرعت واقعی طوفان‌ها را برای گروه سخت کرده بود. آن‌ها متوجه نشدند که همه چیز بسیار بیشتر از آنچه تصور می‌کردند سرعت گرفته است. صحنه‌ها در چند ثانیه سال‌ها به عقب برگشتند، اما تکنیک تنها قوی‌تر شد و این نسبت را افزایش داد.

سال‌ها روی هم انباشته شدند تا اینکه به قرن‌ها، هزاره‌ها و دوران تبدیل شدند. زمین به دلیل تأثیر قوانین آشفته شاهد تغییرات متعددی بود، اما بازرسی صحیح آن‌ها با قوانین آشفته‌ای که در دید آن‌ها موج می‌زد دشوار بود. گروه نوآ‌‌‌ پس از اینکه تکنیک برای چند ساعت ادامه یافت، از این روند خسته شدند.

ناگهان اژدهای سبز فریاد زد: «تقریباً رسیدیم.» و صحنه قبل از سقوط به پایین منجمد شد.

نوآ‌‌‌ به سرعت متوجه شد که جهان در حال سقوط نیست. اژدهای سبز آن‌هایی را که این تکنیک روی صحنه تأثیر نمی‌گذاشت با سرعتی حرکت می‌کرد که معمولاً نمی‌توانستند به آن برسند.