درگیر شدن با شهر نارنجی به این زودی در برنامه‌های نوآ نبود، اما وضعیت فعلی سرزمین­های بالایی، فرصت‌های چندانی برای یافتن چیزی بیرون از سفیدی خسته کننده فراهم نمی‌کرد. به علاوه، سوخت ویژه میمون‌ها جالب به نظر می‌رسید، چرا که می‌توانست بینش‌هایی در خصوص رشد حاکمان قدیمی به او بدهد.

نوآ پرسید: «چطور می‌تونید ندای شهر نارنجی رو توی این محیط بشنوید؟»

میمون اول توضیح داد: «حاکمان قدیمی آسمون رو خیلی خوب می‌شناسن. اونها قادرن سیگنال‌هایی بفرستن تا به هر طرف سرزمین­های بالایی برسه.»

میمون دوم اضافه کرد: «می‌ترسم فقط کسایی که توسط شهر نارنجی لمس شدن، بتونن صداش رو بشنون.»

نوآ پیش از آنکه دستانش را روی هر دو میمون قرار دهد و توجهش را معطوف اندام‌هایشان کند، گفت: «بزار ببینیم.»

دنیای تاریک مقاصد نوآ را دریافت و شروع به تقلید عملکرد اندام‌های میمون‌ها کرد. او در زمینه جانوران جادویی خبره بود، اما این موجودات بخش‌های بسیاری داشتند که اصالتاً به گونه‌شان تعلق نداشت، از این رو ناچار بود پیش از یافتن چیزی که نیاز داشت، آنها را آزمایش کند.

معلوم شد که بخشی از گوش‌هایشان ارتباط خاصی با ذهن ناقصشان دارد. این پیوند غریزه‌ای ویژه می­سازد که به میمون‌ها امکان می‌دهد در نهایت سیگنال‌های ارسالی از سوی منبع مشخصی را بشنوند. آن بخش از اندام‌ها صرفاً برای متوجه شدن اوامر شهر نارنجی وجود داشت.

نوآ حدس زد: «شرط می‌بندم حاکمان قدیمی کاربردهای دیگه­ای هم برای این اندام‌ها دارن.»

به نظر می‌رسید که اندام‌ها قادر به تقلید اثرات ذاتی غرور جانوران جادویی هستند، چیزی که حاکمان قدیمی نمی‌توانستند به طور طبیعی بروز دهند. با این وجود، آن بخش‌ها پس از آنکه او اثراتش را در ذهنش بازسازی کرد، تقریباً بی‌نقص به نظر می‌رسیدند.

_"اونها مسیر جانوران جادویی رو به­خاطر دشمنی با آسمان و زمین اکتشاف می­کنن؟" نوآ کنجکاو بود؛ "شاید دارم زیاد فکر می­کنم. این اجزا صرفاً روش خوبی برای کنترل زیردستا هستن."

هنگامی که پای حاکمان قدیمی در میان بود، نوآ نمی‌توانست خود را کنترل کند. او همچنان آنها را به دلایل واضح به عنوان دشمنان بالقوه در نظر می‌گرفت. با این­حال، آنها تاکنون دلیلی برای اح...