Chapter 2097: درخت
نوآ فهمید که چطور چیزی به قدرتمندی آسمان و زمین می‌تواند تصمیم بگیرد که آن مسیر پرخطر را طی کند. تخریب حاصل از ادغام دو سیستم مختلف، باورنکردنی بود. نوعی قدرت را به همراه داشت که هم تهذیب‌گران و هم دنیاها، نمی‌توانستند به تنهایی از آن استفاده کنند.

تئوری پشت آن قدرت بسیار ساده بود. شاه الباس با دست­یابی به قوی‌ترین نوع انرژی در سیستم تهذیب‌گران، قدرت برتر را به­دست آورده بود. ممکن است اتفاق مشابهی هنگام ادغام سوخت‌های دو سیستم مختلف رخ دهد؛ اما در این حالت، واکنش بسیار قوی‌تر خواهد بود.

البته نوآ نیز متوجه مشکلات آن راه شد. او آسمان و زمین را نمونه‌ای زنده از نقاط ضعف آن راه می‌دانست. با این­حال، او اکنون با چشمان خود دیده بود که وقتی سوخت‌های دو سیستم مختلف، بدون هیچ چیزی که آن‌ها را کنترل کند، شانس ادغام شدن داشته باشند، چه اتفاقی می‌افتد.

واکنش کاملاً انفجاری بود و نوآ را به یاد ماده ناپایدار انداخت. ماده ناپایدار از طریق همان تئوری کار می‌کرد و اثرات آن باورنکردنی بود؛ بنابراین طبیعی بود که هنگام استفاده از سوخت‌های بسیار متفاوت، چیزی قوی‌تر اتفاق بیفتد.

همان‌قدر که آن طرح جذاب بود، نوآ نمی‌دانست چقدر با مسیر او سازگار است. او با هر اینچ از وجودش، قدرت را دنبال می‌کرد؛ اما شخصیتش محدودیت‌هایی هم داشت. غوطه­ور شدن در سیستم جهان فقط برای دست­یابی به نوع دیگری از انرژی، وسوسه­انگیز به نظر می‌رسید؛ اما چنین راهی از او می‌خواست که به وظایف خاصی پایبند باشد.

آسمان و زمین باید تمام سرزمین‌های بالایی را مدیریت می‌کردند، انصاف جهانی را رعایت و با نقاط ضعفی که وضعیت فعلی آن‌ها بر علیه‌شان می‌فرستاد، مبارزه می‌کردند. قسمت آخر خیلی برای نوآ مشکل­ساز نبود؛ اما جنبه‌های دیگر آن مسیر، مشکلاتی را ایجاد کرد که نوآ نمی‌دانست چگونه آن‌ها را حل کند.

راستش راه حلی برای این موضوع وجود نداشت. آسمان و زمین توانسته بودند واکنش‌های انفجاری مسیر خود را مهار کنند؛ اما در نهایت، در این فرآیند به یک آشفتگی ناپایدار ساخته شده از قوانین بی‌شمار تبدیل شده بودند. همچنین، آن‌ها نتوانستند از تعهداتی که از موقعیت آن‌ها به­عنوان رهبران جهان ناشی می‌شد، اجتناب کنند.

نوآ در همان لحظه‌ای که برای فکر کردن به این موضوع صرف شد، چیزی بهتر از این پیدا نکرد. او می‌توانست یکی از مشکلات را حل کند، ا...