قسمت 36: سرمای استخوان‎سوز

-در ساختمانی در محوطه دانشگاه، طبقه چهارم.

این مکان قبلاً به‎عنوان یک اتاق ملاقات مهم توسط معلمان و مدیران دانشگاه استفاده می‎شد، بنابراین دکوراسیون آن بسیار شیک بود و پنجره‎های شیشه‎ای تقریباً دومتر ارتفاع داشتند که نمای زیبایی از طبقه چهارم به بیرون ارائه می‎کردند. بااین‎حال، درحالی‎که منظره زیبا بود، خطر آن نیز زیاد بود زیرا در این دنیای جدید چنین مکانی که هیچ حفاظتی نداشت قطعاً مکان مناسبی برای اقامت طولانی مدت نبود.

یک مرد جوان حدوداً 21 یا 22 ساله که صورتش خیلی زیبا بود و بدن بسیار خوش‎اندامی داشت، روی صندلی چرمی نشسته و درحال نوشیدن از یک لیوان بود.

درحالی‎که دانشجویان بدون درنظرگرفتن سنشان به‎سختی از نوشیدن الکل در محوطه دانشگاه منع نمی‎شدند، اما معلمان نیز مخفیگاه خود را برای اینکارها داشتند و همین یافتن چند بطری را برای این مرد سخت می‌کرد.‎‎‎

‎‎روی پاهای مرد جوان یک دانشجوی دختر زیبا که تقریباً سن او را داشت، نشسته بود. این زن‎ جوان هر بار که مرد جوان چیزی می‎گفت لبخند می‎زد و به وضوح سعی می‎کرد به‎هر‎طریق ممکن به او مهربانی کند.

این مرد جوان چیائو لانگ بود.

چیائو لانگ روی زمین توف کرد و گفت: «اون سگ کوچولو، سو مین، خیلی مغروره. فکر می‎کنه چون یه معلمه می‎تونه دستور بده؟ بزار ببینیم الان که پاهاشو شکستم یاد گرفته دفعه بعد مراقب باشه یا نه!»

دختری که در آغوش او بود به طرز نامحسوسی از حرف‎های او می‎لرزید. با لبخندی چاپلوسانه او را ب*سید و تمجیدش کرد: «پادشاه من، چرا خودت رو با مگس‌های بی‎ارزش اذیت می‌کنی؟ الان دیگه کی خبر نداره که تنها دلیل زنده موندن ما به‌خاطر قدرت توئه؟»

چیائو لانگ قبل ازاینکه زیبایی را بب*سد، بارضایت خندید: «هاهاها...چیائو، چیائوی کوچیک من هنوزم بهترینه!»

او احساس تسلط بر زندگی و مرگ دیگران را دوست داشت. حتی زنانی که با او صمیمی هستند، مجبور بودند او را "پادشاه" خطاب کنند وگرنه باید خشم او را تحمل می‎کردند.

اسم این دختر چیائو چیائو بود و دانشجوی سال چهارم بود. ا...