فصل ۳۴۱ – لیلیث برای مدتی میرود

نفس بای زه مین پر از خشم است اما بیشتر حس ناامیدی را درون خود دارد.

مشکل از الزاماتی است که سیستم ثبت روح به او تحمیل کرده است تا بتواند از مرتبه ی اول عبور کرده و به مرتبه ی دوم برسد.

بای زه مین به این نیاز ها می تواند با همان چشمانی نگاه کند که یک موجود مرتبه ی یک نگاه میکند اما این در حالی است که احساس میکند یک موجود تکامل نیافته ی سطح صفر است.

این اصلا ارتباطی به ناامیدی ناشی از کمبود نیرو ندارد. بای زه مین خیلی به خودش مطمئن است و باور دارد که حتی اگر تا حد مرگ خسته شود، قدرت پایان دادن به زندگی 200 دشمن مرتبه ی دوم را هم دارد.

این موضوع در مورد موجودات مرتبه ی سوم هم صدق میکند؛ بای زه مین حداقل 70 درصد مطمئن است که می تواند موجودات مرتبه ی سوم را در مراحل اولیه ی مبارزه شکست دهد.

به عنوان مثال، او مطمئن است که با یک روش یا راهی می تواند دشمنی با سطح 100 را شکست دهد. با این وجود، قطعا قادر به شکست دشمنی با سطح 150 نیست. به این ترتیب، بر اساس سطح طرف مقابل، بای زه مین مطمئن است که می تواند به راحتی این الزام را برآورده کند و جان 100 دشمن مرتبه ی سوم را بگیرد.

در مورد ۱۰ سنگ روح مرتبه سوم.... اگرچه کار بسیار دشواری است چون از بین آن 100 دشمن، تنها یک دهم‌شان ممکن است سنگ روح داشته باشند. به این ترتیب، بای زه مین ناگزیر میشود تا زمانی که به تعداد مورد نیاز خود برسد، ادامه داده و موجودات بیشتری را بکشد. از آن جایی که او توانایی کشتن موجودات مرتبه‌ی سوم را دارد و به دست آوردن سنگ روح از این موجودات هم یک امر غیر ممکن نیست، او نباید از برآورده کردن این الزام نیز ناامید شود.

دلیل اصلی ناامیدی بای زه مین، اعداد درون این الزامات است!

۲۰۰۰ موجود مرتبه دوم؟

۱۰۰ موجودات مرتبه سوم ؟

او در حالی که روی تختش می‌نشیند، زیر لب زمزمه میکند: «من به زور با چهار تا موجود مرتبه ی 2 رو به رو شدم و 3 تا از اونا فقط از روی خوش شانسی سر راهم قرار گرفتن...ثبت روح، اون عوضی کوچولو، میخواد 2000 تا از این موجوداتو بکشم؟ اون عوضی کوچولو هم مثل اینکه راضی به بدبخت کردن من نیست و 100 تا موجود مرتبه ی سوم هم میخواد. خدایا، یعنی حتی بعید میدونم همچین تعدادی روی زمین وجود داشته باشه چه برسه توی چین!»

حتی در عمیق ترین نقاط جنگل هم، بیشترین تعداد موجودی که در آن سکونت دارند، در سطوح مختلف مرتبه ی دوم هستند. اما در مورد مرتبه ی سوم، بای زه‌مین زمانی که به دل جنگل رفت، هیچ موجودی با چنین قدرت روحی ای را احساس نکرد، این یعنی که احتمالا حداقل چند هزار کیلومتر از این جنگل دورتر هم هیچ موجود مرتبه ی سومی وجود ندارد.

اگر همچین چیزی وجود داشت، یک موجود مرتبه ی سوم به احتمال زیاد، وقتی که شب قبل، بای زه مین و شانگوان آن هرج و مرج بزرگ را در منطقه ایجاد کردند، بیکار باقی نمی ماند.

«عالیه، حالا نه فقط نمی تونم مهارت عارف خون رو به دست بیارم، تازه باید یه سال هم توی یه ماموریتی که انجام دادنش غیر ممکنه گیر بیوفتم و بعدشم مجبور میشم یه شغل دیگه رو انتخاب کنم که حتی برآورده کردن ماموریت اون شغل هم قراره کلی وقتمو بگیره.» بای زه‌مین سرش را تکان داد و آهی خسته کشید.

فریاد قبلی او توجه همه را در داخل دهکده به خود جلب کرد و اگر یک درخواست کمک بود، امکان داشت همه در خانه ی او را بشکنند تا ببینند چه خبر است. تنها مزیتش این است که ویلا به میزان قابل توجهی از بقیه‌ی خانه های منطقه ی ممتاز کمپ شمال فاصله دارد و به لطف بای زه مین که بر صدر آن فریاد نزد، هیچ هشدار روشنی برای بازمانده ها ارسال نشد. وگرنه می‌توانست دردسر کوچک دیگری باشد، چیزی که او سعی دارد تا جای ممکن از رو به رو شدن با آن اجتناب کند. ....