فصل ۷۳۰: جنگ گسترده چند روزه(قسمت ۲)

ناوشکن آسمان، آن کشتی جنگی غولپیکری که بهتازگی در ارتفاع بیست‌هزار متری از زمین و ده‌هزار متری بالای میدان نبرد هوایی، در جایی که بای زِهمین و شانگوان روبهروی ناوگان پرنده گابلینها بودند، شناور بود، آن کشتی که تا بهحال ساکت بود، سرانجام حرکت کرد.

با توجه به فرود پیوسته کشتی جنگی غولپیکر، گابلین‌های مرتبه سوم دچار وحشت شدند و با عجله از قدرت توپهای کشتی هوایی برای حمله با هر چیزی که داشتند استفاده کردند. حتی برخی از گابلینها مستقیماً با سلاحهای خود به آسمان شلیک میکردند تا از امواج ضربهای برای ایجاد آسیب بیشتر استفاده کنند.

با اینحال، هیچ یک از آنها کار نمی‌کرد.

بوووم!! بوووم!! بوووم!! بوووم!! بوووم!!….

غرش…..

…

انفجارهای رعدوبرق، صدای صاعقه‌های درخشان را که مانند اژدهای سیلابی از میان ابرهای بی‌پایان مانا می‌پیچید، خاموش کردند.

هنگامی که امواج ضربهای، ابرهای مانا را از منطقه آسیبدیده از انفجار دور می‌کردند و شعلههای آتش شرایط عجیب روز و شب را روشن می‌کرد، آسمان به‌شدت غرش کرد.

زمانی که ابرهای آتش بهآرامی فرومی‌نشستند و پراکنده می‌شدند، ناوشکن آسمان به فرود خود ادامه می‌داد. نه سریع و نه آهسته، سرعت کشتی جنگی غولپیکر فقط به این دلیل که چندین بمباران انجام داده بود، بههیچوجه تحتتأثیر قرار نگرفت.

گابلین مرتبه سوم با کمان چوبی قرمز درخشان زیر لب غرغر کرد: «لعنت بهش!»

گابلین تیرانداز که متوجه شد ناوشکن آسمان حمله نمی‌کند و فقط در حال فرود است، با صدای بلند فریاد زد: «بیاین اول به این انسان‌ها حمله کنیم! معلومه که اون کشتی مشکلی داره وگرنه توپها از همون اول شلیک می‌کردن!»

حالت چهره بای زِهمین بیتفاوت بود، زیرا بدنش در میان رشتههای خونی نازک بیشماری حرکت می‌کرد. او می‌دانست که ناوشکن آسمان فقط به دلیل اندازه و توپ‌های ثانویه که از بیرون قابل مشاهده است برای مدت زمان بسیار محدودی می‌تواند قبل از اینکه دشمنان متوجه شوند مشکلی وجود دارد، فشار وارد کند.

در واقع، بای زِهمین نمی‌خواست از قدرت ناوشکن آسمان برای از بین بردن این دشمنان استفاده کند... اما مشکل این بود که هیچ فایدهای برای انجام این کار وجود نداشت!

به چه دلیل؟ دلیل آن بسیار ساده اما در عینحال پیچیده بود.

* * *

چند دقیقه پیش، لیلیث به بای زِهمین توصیه کرد که سرعت ناوشکن آسمان را افزایش دهد، حتی اگر این به معنای مصرف انرژی بیشتر از حد معمول باشد.

بای زِهمین که روی عرشه کشتی جنگی ایستاده بود، درحالیکه چشمانش با نگرانی قلبش، به افق دوردست می‌نگریست، اخم مختصری در چهره داشت. بای زِهمین اگرچه هنوز مدتی باقیمانده بود تا به مقصد مورد نظر خود برسد، اما نمی‌توانست جلوی خود را از خارج شدن از عرشه کشتی بگیرد، گویی حضورش در آنجا روند رسیدن را تسریع می‌کند یا راه را کوتاه‌تر.

به دلیل روند تکامل جهان، قوانین قویتر می‌شدند و بنابراین همهچیز نسبت به گذشته بسیار شدیدتر بود. بادهای شدیدی که در ارتفاع بیست‌هزار متری می‌وزید درحالیکه کشتی جنگی با سرعت بالا حرکت می‌کرد، چیزی برای تمسخر نبود. یک تکامل دهنده زیر سطح پانزده را می‌توان توسط تیغههای باد قدرتمند به میلیون‌ها مکعب گوشت تقسیم کرد و یک تکامل دهنده زیر سطح بیست با آمار ضعیف بهراحتی محو می‌شود.

اکنون که این جهان و زمین، درحال تکامل است، بهتر است خود را برای تغییرات نهچندان کوچک آماده کنید.

صدای آهسته‌ای واضح و شیرین اما محکم و مهربان، مستقیم در کن...