قبلًا، منطقه هایدیان تحت کنترل نیروهای حزبی به نام چین جدید بود که توسط رئیس‌جمهور سابق چین تأسیس شده بود. اما دو هفته پیش، اوضاع تغییر کرد.

منطقه هایدیان وارد دوره‌ای از جنگ شد، نه فقط به دلیل وجود زامبی‌ها، حیوانات جهش‌یافته یا نژادهای دیگر، بلکه به دلیل ظهور یک حزب جدید. اوضاع برای چین جدید از کنترل خارج شد. تنها در مدت دو روز، دو پایگاه چین جدید توسط گروهی از افراد متعلق به حزب متعالیان تسخیر و به زور تصرف شد، حزبی که قبلاً هرگز نامی از آن نشنیده بودند، که البته طبیعی بود چون این حزب در منطقه‌ای دیگر تشکیل شده بود.

با این­حال، جنگ واقعی دقیقاً ۱۲ روز پیش آغاز شد.

در یک اتاق جلسه واقع در جنوبی‌ترین پایگاه منطقه هایدیان، گروه بزرگی از افراد به درخواست نفر دوم حزب و دومین فرد مهم در کل حزب جمع شده بودند.

در میان حاضران، نه­تنها شخصیت‌های مهم که متعلق به چین جدید بودند، حضور داشتند که با تسلیم شدن هوشمندانه به قدرت حزب متعالیان و همکاری صمیمانه، تقریباً موفق شده بودند موقعیت‌های مهم خود را در پایگاه‌های هایدیان حفظ کنند، بلکه چندین نفر از رهبران اصلی هر یک از پایگاه‌های تحت کنترل حزب متعالیان نیز حاضر بودند.

افرادی مانند فو شوفنگ، بای دلان، وو کچیان و برخی دیگر از دو پایگاه در منطقه چیانگ پینگ با استفاده از هلیکوپترهای جنگی به اینجا آمده بودند.

از طرف دیگر، منگ چی، وو یی­جون، فنگ تیان­وو، چن هه و دیگرانی که سازمان‌دهی شده بودند تا چهار پایگاه از پنج پایگاه تازه کنترل‌شده توسط حزب متعالیان در هایدیان را به دست بگیرند، نیز در میان حاضران بودند.

 

 

درست است، تمام پایگاه‌های چین جدید به دست حزب متعالیان افتاده بود. سه پایگاه باقی‌مانده که مقاومت کمی از خود نشان داده بودند، پس از شکست نیروهای شوان ‌یوان­ونتیان، تنها در دو روز به راحتی تسخیر شدند.

شانگوان که در سمت راست صندلی انتهای میز نشسته بود، در حال­حاضر به بای شیلین پوره سیب می‌داد.

همه در سکوت این صحنه را تماشا می‌کردند و به جای اینکه شیر خوابیده را بیدار کنند، ترجیح می‌دادند با حیرت به شباهت بین این کودک کوچک و زن بالغ نگاه کنند.

چند دقیقه بعد، بای شیلین همه غذایش را تمام کرد و یک خدمتکار برای برداشتن ظروف آمد، اما نه قبل از تعظیم کردن. 

شانگوان با لبخندی شیرین گفت: «شیلین، برو با مادربزرگ بازی کن، باشه؟» و قلب ۹۹٪ مردان حاضر به لرزه افتاد.

«باشه!» بای شیلین با اطاعت سر تکان داد و از دامان شانگوان بینگ‌شو پایین آمد و به سمت شانگوان شین‌یوئه رفت که با لبخندی روی صورتش، بدن کوچک او را در آغوش گرفت و از اتاق خارج کرد.

وقتی در پشت­سر آن دو بسته شد، بیان ملایم روی صورت شانگوان ناپدید شد و در یک لحظه جای خود را به حالت سردی داد که باعث لرزیدن تمام حاضران شد.

چشمانش به سمت مردی با شکم برآمده با لکه‌هایی روی صورتش چرخید و با صدایی بی‌تفاوت گفت: «سرپرست کل هو، پیشرفت ساخت خنثی‌کننده‌های انرژی چطوره؟»

«ب- بله!» هو لیم عرق پیشانیش را پاک کرد و سریع توضیح داد: «هفت پایگاه حزب ما بعد از اینکه بالاخره مواد لازم برای توسعه اونها رو پیدا و به دست آوردیم در حال­حاضر در حال ساخت سپرهای انرژی هستن. اگرچه پایگاه منطقه چیانگ‌پینگ تحت نظارت شهردار وو کچیان خیلی بزرگه، اما دو خنثی‌کننده انرژی برای پوشش کامل اون کافیه... بر اساس یک برآورد سریع، در عرض دو تا سه هفته تمام پایگاه‌های ما سیستمی دارن که قادر به محافظت از اونا در برابر تسلیحات هسته‌ایه.»

هو لیم توسط شوان‌ یوان­ونتیان به­عنوان شهردار بزرگ‌ترین پایگاه در کل منطقه هایدیان منصوب شده بود و در گذشته، او شهردار کوچک یک زیرمنطقه کوچک در منطقه کوچک شی­چنگ بود. 

دلیل اینکه شوان ‌یوان­ونتیان او را از منطقه شی‌چنگ به هایدیان منتقل کرد این بود که، علی­رغم ظاهر غیرقابل اعتماد و رفتار چاپلوسانه‌اش، هو لیم فردی با توانایی واقعی بود.

البته، هو لیم اصلاً فردی با قدرت فیزیکی نبود، چه برسد به قدرت جادویی. سطح او فقط ۵ بود و آمارش نسبتاً خوب بود، آن هم به لطف تغذیه خوبی که به دلیل موقعیتش داشت. قدرت او در چیز دیگری نهفته بود و به طرز عجیبی، این چیزی بود که بسیاری آن را یک نقطه قوت نمی‌دانستند.

هو لیم بسیار خوش‌شانس بود. شانس او به حدی بالا بود که از هر نظر غیرطبیعی به نظر می‌رسید.

به­عنوان مثال، وقتی پایگاه چند روز پیش مورد حمله قرار گرفت، هو لیم در داخل تنها ساختمانی بود که به طور تصادفی توسط بمباران موشک‌های هوایی و مهارت‌های جادویی تکامل‌­دهندگان روح حزب متعالیان ...