فصل ۱۱۵ آزمون استاد وینسنت با شلیک هفت تیر جدید خود، تقریباً خستگی خود را فراموش کرد و چشمانش را با علاقه باز کرد تا آثارش را بی‌نقص ببیند. سپس تصمیم گرفت دوباره آن را آزمایش کند، این بار با استفاده از مانا، همان مقداری را که او و افرادش به‌عنوان حداکثر توان اسلحه در نظر گرفته بودند، که با قطعات ساخته شده توسط آهنگر روستای مارتل مونتاژ شده بود، قرار داد. انفجار! پس از پر کردن هفت تیر خود با یک گلوله، بلافاصله ماشه را فشار داد و مانا را به گلوله تزریق کرد. شلیک چندین برابر قوی‌تر از مورد قبلی شد و به راحتی بخشی از دیوار این محوطه زیرزمینی خانه وینسنت را تخریب کرد. سلاح او دست نخورده باقی ماند، بنابراین وینسنت بلافاصله تصمیم گرفت دوباره شلیک کند، این بار با استفاده از دو برابر مانا، بیشترین کاری که می‌توانست انجام دهد قبل از اینکه خودش را خسته کند. انفجار! بوم! او موفق شد گلوله دیگری شلیک کند اما اسلحه‌اش درست بعد از شلیک در دستش منفجر شد! خوشبختانه، توانایی مغناطیسی وینسنت از قبل بسیار قوی‌تر از آخرین باری بود که او مجبور شد با تیر‌هایی با این سرعت مقابله کند. لحظه‌ای که یکی از ترکش‌های اسلحه‌اش به سمت چشم چپش رفت، توانایی وینسنت بلافاصله خود را نشان داد و باعث شد آن و سایر ترکش‌ها قبل از برخورد با او متوقف شوند. با این حال او همچنان بر اثر اصابت ترکش اسلحه به دست او که هفت تیر را در دست داشت مجروح شد. وینسنت با نگاه کردن به نقطه‌ای که به آن شلیک کرده بود، درد دستش را نادیده گرفت. دید با اینکه دوبرابر شلیک قبلی از مانا استفاده کرده بود اما آسیب این شلیک آخر حدود ۳ برابر قبلی بود! از نظر عددی، اگر شلیک اول با مانا ۱۰۰ آسیب داشته باشد، شلیک دوم ۳۰۰ آسیب داشت. مانای استفاده شده در شلیک اول ۱۰ بود، که معادل قدرت یک شاگرد مبتدی بود. در مقابل، مانای استفاده شده در شلیک دوم ۲۰ بود، معادل قدرت شروع یک شاگرد متوسط‌. با توجه به این موضوع، وینسنت حتی به درد دستش هم اهمیت نداد، چون احساس می‌کرد با این شلیک می‌تواند حتی یک دستیار سطح ۱ را بکشد، حتی اگر چنین فردی ...