فصل 225 فرار!

گلپ!

«نه امکان نداره!» روری به سمت آن اتاق نگاه کرد و احساس کرد تمام بدنش بخاطر هاله وحشتناک موجود مرحله سوم که به آنجا نزدیک می‌شود می‌لرزد.

همه در نزدیکی تونلی که چند لحظه پیش در آن قرار گرفته بودند، چشمان خود را به سمت محراب داخل اتاقک دوختند.

آن‌ها با احساس همین موضوع، به شدت عصبی شدند. زیرا آن‌ها به گونه‌ای، موجودی در مرحله بالاتر را به چالش کشیده بودند.

«باید چیکار کنیم؟»

«لعنت بهش! هیچ جوره نمیتونیم یه هیولای جادوگر رو شکست بدیم!»

افراد وینسنت درحالی که معلم‌ها از تعجب و وحشت دهانشان باز و چشمانشان گشاد شده بود، بین خود غر زدند و برای اولین بار طی این دو دقیقه آخر به وینس توجه نکردند زیرا به سمتی که آن جانور قدرتمندی از آن می‌آمد نگاه می‌کردند.

از روی هاله‌ای که از چنین موجودی سرچشمه می‌گرفت، می‌توانستند بفهمند که او از انسان‌های جسوری که سعی کرده بودند آن جوهره را بدزدند، خشمگین است!

قوی‌ترین معلم درحالی که در سمت مخالف محل اتاق حرکت می‌کرد، فریاد زد: «باید فرار کنیم!» 

روری درحالی که سعی می‌کرد جیغ نزند گفت: «چطور؟ نمی‌تونیم سزار رو تکون بدیم! حرکت دادنش فقط باعث می‌شه نتونه حلقه رو جذب کنه!»

جولیان با درک موقعیت روری و دیگران بیان کرد: «اگه اینجا بمونه، مطمئناً میمیره.» 

برای آن‌ها هیچ گزینه‌ای وجود نداشت یا فرار می‌کردند، یا وقتی که موجود مرحله سوم متوجه گم شدن حلقه زرد رنگ می‌شد، می‌میرند.

جانورانی که مانند موجودات جادویی قادر به ایجاد حلقه بودند، نمی‌توانستند حلقه‌ها را جذب کنند. یعنی نمی‌توانستند از آن برای به دست آوردن یک مهارت جدید، تثبیت پایه خود یا افزایش تراکم مانا استفاده کنند. با این حال، می‌توانستند از زندگی، مدیتیشن، خوردن یا خوابیدن در نزدیکی این حلقه‌ها سود زیادی ببرند.

وقتی این موجودات در کنار چنین چیزی بودند، توسعه قدرت خود و حتی حلقه درونشان آسان‌تر بود. به این ترتیب، حلقه حتی برای جانوران نیز ارزش داشت.

از آنجایی که تنها حلقه‌هایی که می‌توانستند برای دوره‌های «طولانی» در خارج از بدن موجودات زنده دوام بیاورند، حلقه‌هایی بودند ...