فصل 227 تلفات انسانی

چند لحظه بعد در همان شب…

یکی از معلمان در کنار مردانی که وینسنت را حمل می‌کردند، فریاد زد: «لعنتی! کارمون تمومه» 

آن‌ها در منطقه‌ای که اکنون در آن بودند با بسیاری از این جانوران روبرو شدند، اما برای رسیدن به این مکان باید در طول مسیر با چندین حشره مبارزه می‌کردند. این امر نه تنها به قیمت هدر دادن انرژی آن‌ها تمام شد، بلکه باعث جراحت و حتی مرگ سه نفر از آن‌ها شد.

یکی از معلمان در پنج دقیقه آخر فرار خود جان باخت و دو مرد از خانواده مازانتی که قبلا حلقه‌های جدید خود را جذب کرده بودند نیز جان خود را از دست دادند.

آن‌ها با دیدن تونلی متفاوت از تونلی که قبلاً تحت هدایت وینسنت دنبال کرده بودند، تصمیم گرفتند از شانس خود استفاده کنند. چرا؟ ساده بود، آن‌ها مطمئن بودند که گروه روری نتوانسته است گروه دارکوب‌ها را کاملاً متوقف کند.

اگر آن‌ها از مسیری فرار می‌کردند که دارکوب‌ها به آن نزدیک‌ بودند و با آن‌ها روبه‌رو می‌شدند، در نهایت در موقعیت وحشتناکی قرار می‌گرفتند، زیرا در برابر حریفانی قدرتمند تنها می‌ماندند. اما اگر آن‌ها مسیر دیگری را که حشرات در آن منطقه بودند، انتخاب می‌کردند، شاید می‌توانستند جانوران منطقه را به مبارزه با یکدیگر وادار کنند.

استفاده از یک دشمن علیه دشمن دیگر تصمیمی منطقی بود. از این گذشته، این حشرات به وضوح قصد داشتند علیه دارکوب‌ها عمل کنند، همچنین تعداد آن‌ها از انسان‌های مهاجم در منطقه بیشتر بود.

بنابراین گروه راه خود را از طریق زمین‌های آلوده به حشرات آن منطقه باز کرده بودند و سعی داشتند از دارکوب خشمگین مرحله سوم که هنوز با عصبانیت در جستجوی آن‌ها بود فاصله بگیرند.

اما این استراتژی خطر شکست و حریفانی دو برابر بیشتر را به همراه داشت!

گروه جادوگران درحالی که از اعماق تونل‌های زیرزمینی عبور می‌کردند، قبل از اینکه دارکوب‌ها به آن‌ها برسند با دسته‌ای قدرتمند از حشرات روبرو شدند.

به عنوان تنها دشمنانشان در آن منطقه و با داشتن حلقه، مردان بلاف...