فصل ۲۳۱: آخرین روز در جنگل دارکوب‌ آلپ (۳) 

وقتی وینسنت به جایی رسید که شانزده جانور در حال نبرد با یکدیگر یا چهار انسانی بودند که بسیار خسته به نظر می‌رسیدند، بلافاصله متوجه شد که روری آنجا نیست. 

با دیدن این صحنه، وینسنت به جای نگرانی از وضعیت مردانش، به سرعت اقدام کرد. او دید که چهار نفر از سربازانش مجروح‌اند و مهماتشان تمام شده و در عین حال توسط دشمنان محاصره شده‌اند. بنابراین فوراً میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی در منطقه را مختل کرد. 

با این کار، هم حشراتی که مقابل دارکوب‌ها بودند و هم آن‌هایی که اطراف مردان خانواده مازانتی حلقه زده بودند، حس کردند که اوضاع به‌نوعی بهم خورده است. 

جانوران، موجوداتی با حس‌های خارق‌العاده‌اند و می‌توانند تغییرات فیزیکی یا جادویی در محیط اطراف خود را بسیار بهتر از انسان‌ها تشخیص دهند. 

در این لحظه، یک دارکوب با ارتفاعی حدود ۹۰ سانتی‌متر، با پرهای سیاه که بیشتر بدنش را پوشانده بود و سری با رنگ‌های روشن، سعی کرد زره یکی از مورچه‌های نزدیکش را سوراخ کند. اما ناگهان حس کرد که دقت حرکاتش دچار اختلال شده است. 

هم‌زمان، یکی از حشرات مارمانند که قصد داشت خود را به دور یک انسان سطح ۱ بپیچد، حس کرد که فاصله بین خودش و هدفش بی‌نهایت شده است. 

وقتی حشره به انسان نزدیک شد تا او را له کند و هم‌زمان با سم خود مسموم کند، ناگهان فضای جلویش تغییر کرد و زهری که از پاهای متعددش بیرون می‌آمد، به جای انسان به زمین ریخت و بی‌اثر شد. 

«رئیس!» 

«نجات پیدا کردیم!» 

این چهار نفر فهمیدند که تنها وینسنت می‌تواند پشت این پدیده‌های عجیب باشد و با خوشحالی فریاد زدند؛ زیرا امیدی به زنده ماندن پیدا کرده بودند. 

چند دقیقه قبل، وقتی این حشرات آن‌ها را محاصره کرده بودند، آرامش دو ساعت گذشته‌شان، که به‌دلیل جذب دومین حلقه توسط یکی از اعضای گروهشان ایجاد شده بود، از بین رفت و به وحشت افتادند. 

آن‌ها که مهمات کمی داشتند، فکر می‌کردند که دیگر امیدی به نجاتشان نیست. 

اما خوشبختانه، دارکوب‌ها و حشرات این منطقه کوهستانی دشمنان دیرینه‌ای بودند. وقتی تقریباً همزمان با آن‌ها روبرو شدند، هر دو گروه بیشتر تمرکزشان روی نابودی یکدیگر بود تا مواجهه با انسان‌ها! 

اگر انسان‌هایی که آن شب وارد این م...