وینسنت پاسخ داد‌: «زرد.»

در همین­حین، مردانش به نیوتن نگاه می‌کردند، دیدند که او حالتی متفکرانه دارد و به رهبرشان نگاه می­کند.

نیوتن قبل از نتیجه­گیری در مورد وضعیت وینسنت پرسید: «و فرم جادوییت چیه؟ می‌خوای بگی اونم معمولیه؟» 

وینسنت اولین چیزی را که نیوتن از او انتظار داشت پاسخ داد: «نه. اون غیر‌‌عاد‌‌یه. می‌‌تونم بگم یکی از غیر‌‌معمول‌‌‌ترین چیز‌‌ها‌‌ییه که می‌‌تونید تصور کنید.»

با وجود اینکه نیوتن می‌‌دانست که شکل جادویی وینسنت غیرعادی است، اما این به تنهایی برای توجیه این واقعیت کافی نبود که وینسنت قادر به جذب پنتاگرام زرد رنگ بوده است.

نیوتن با خود فکر کرد؛

_"یعنی این یه ویژگی کمکی از شکل جادوییشه؟

نه. نمی‌‌‌تونه این باشه. به قول پروفسور رید، شکل جادویی سزار هیچ ربطی به ویژگی­های فیزیکی نداره.

حتی ممکنه که روزی سزار بتونه ویژگی­های بدنی خود را بسته به شانس خود با حلقه تغییر دهد. با این­حال، در حال­حاضر، این نباید امکان پذیر باشد."

 

نیوتن تمام گزارش­های معلمانی را که ساعاتی قبل از وینسنت و افرادش به آیرن‌کرست رسیده بودند شنیده بود. او می‌دانست که قدرت‌های وینسنت چگونه کار می‌کنند و قبلاً از مرد جوان خواسته بود تا حلقه خود را نشان دهد تا صحت سخنان معلمان را تأیید کند.

حالا که می‌دانست آنها دروغ نگفته­اند، نیوتن احساس می‌کرد که می‌تواند به حرف‌های آنها اعتماد کند و می‌دانست که سزار فعلاً در سطحی نیست که بتواند با قدرت‌های خاصش ویژگی‌های فیزیکی‌اش را تغییر دهد.

پس از رسیدن به این نتیجه، او با مشکلی مواجه شد.

 

با فکر کردن به استعداد وینسنت گفت: «باور نمی­کنم. اگه همه­چیز در مورد تو، به جز اون پنتاگرام زرد، "معمولی" هست، چطور زنده‌ای؟

برای انجام این کار بدون هیچ­چیز خاص دیگه‌ای، باید دو یا سه بدن داخل خودت داشته باشی تا در برابر نیازهای فیزیکی و ذهنی یه حلقه توی همچین سطحی مقاومت کنی.

 

تو باید حداقل...