چپتر ۳۹: صحبتی با نیوسوما

نور زننده ای باعث هشیاری دوباره ی یامازو شد. اون حالا در کالبد هفتم خودش به سر میبره و فرآیند ترمیم هنوز به طور کامل صورت نگرفته.

-آه چقد خسته ام.

یامازو چند باری پلک زد تا تصویر مات جلوی چشماش واضح تر بشه. اولین چیزی که میبینه یه آسمون متراکم و پر انرژیه که با آسمون سیاره ی زمین خیلی فرق داره. این احتمالو میده که مرده و حالا وارد قلمرو دیگه ای شده.

صدایی زنانه میگه: حالت چطوره یامازو؟

-نیوسوما؟

یامازو این اسم رو ناخودآگاه به زبون میاره.

-بله خودم هستم.

-شما یکجور استاد هستید؟

-میشه گفت بله.

نیوسوما در فاصله ی چند متری یامازو در کنار حجمی که به نظر میرسه نوعی درخت عجیب و غیر این جهانی باشه نشسته.

یامازو نگاهی به دستاش میندازه و میگه: اینجا همه چیز عجیبه.

نیوسوما میگه: اینجا رو با انرژی خودم ساختم. به نحوی دارم سعی میکنم از انرژی روحیت محافظت کنم تا دوباره به بدن خودت برگردی.

-من آسیب دیدم...

-آره ولی فعلا خطر رفع شده. آماده ای که دوباره پیش دوستات برگردی؟

یامازو بلافاصله جواب میده: بله، فکر میکنم که آماده هستم.

-نمیخوای ازم سوالی بپرسی؟

-دوست دارم که چیزای بیشتری بدونم اما نمیدونم چجوری سوال بپرسم.

نیوسوما نگاه متفکرانه ای به یامازو میندازه و میگه: پس بذار من ازت چند تا سوال بپرسم.<...