چپتر 251

سقط جنین

احساس امنیت، برای ایجاد شدن، الزامات خاصی داره و حتی در دوره های رفاه و فراوانی هم تامین کردنش ساده نیست. فراتر از سیاره ای که یامازو درونش زندگی میکنه، کلونی های متعددی وجود دارن که در ظاهر، زندگی پیشرفته و بهتری رو از سر میگذرونن. اونها علم زیادی در زمینه ی درمان روح و جسم و ابزارای خاصی برای گذروندن روزمره دارن.

با این وجود، اتمسفر این کلونی ها، لزوما نمی تونه حس امنیت رو درون شهرونداشون زنده کنه. نه اونقدر که واقعا بشه به جامعیتشون، به چشم یه دیوار قابل تکیه نگاه کرد. مبارزه ای که بسیاری از این کلونی ها در پیش میگیرن، ارتباط مستقیمی با اشتیاق شون برای زنده کردن احساسی داره که ما در فرهنگ عمومی‌مون، با کلمه ی امنیت، بهش اشاره میکنیم.

یامازو آدم کم توقعیه و خیلی سخت میشه گفت که هدف بزرگی توی زندگیش داره اما در مورد احساس امنیت، از حساسیت قابل توجهی برخورداره. اون دوست داره که توی اتمسفری زندگی کنه که درونش، اشکال سالمی از احساس امنیت رو زندگی میکنن. از این بابت، زیاد از سیاره ی زمین و جوامعش بدش نمیاد. حداقلش اینه که ما در اینجا می دونیم که باید منتظر چی باشیم، چیزی حواسمون رو از تاریکی ای که پیش رومون هست پرت نمیکنه، در حالی که کارناوال های شاد کلونی های ابعاد بالاتر، در نظر یامازو، تصویری ناامید کننده و توهم زاست که فرد رو از ناامنی ای که به طور بالقوه در انتظارش هست، دور میکنه و اونو در یک حالت بی خبری نگه میداره.

در حین پیشروی در تونل، یامازو امواج ذهنی جدیدی دریافت میکنه. این امواج، رنگ های سرخی دارن و به نظر میرسه که از طرف یک زن هستن. یامازو می تونه احساس کنه که این امواج، در عین منفی بودن، حالت غم انگیزی دارن. بر خلاف انتظار، این امواج، از طرف یک موجود دریایی یا فردی در این حوالی نیستن بلکه ظاهرا تراوش ناخواسته ی افکار زنی هستن که یامازو اخیرا ملاقاتش کرد، یعنی یامانیشی هیسامیتسو.

...