فصل 1298: آسمان نوآ سرش را بالا گرفت و ابرهای سیاه را دید. مصیبت آسمانی به محض اینکه دانتیان او از مرزهای رتبه‌ی ششم گذشته بود، آغاز شده بود. روشنگری تکنیک قضاوت الهی باعث شد تا او نتواند به موقع توقف کند و برای آن رویداد آماده شود. نوآ در حالی که برای مواجهه با مصیبت ایستاد در ذهنش نفرین کرد: «طمع لعنتی من همیشه منو تو این موقعیتا می‌ندازه» تکنیک قضاوت الهی یک چهارم دریای ذهنی او را گرفته بود و او انرژی ذهنی کافی برای مبارزه داشت. بدنش هم در اوج بود. ورود ناگهانی ابرهای سیاه او را در موقعیت نامناسبی قرار نداد. نوآ فقط فرصت تدارک چند دفاع را از دست داده بود. ابرهای در حال بزرگ شدن بودند و یک صاعقه‌ی ضخیم از آن‌ها افتاد، اما یک پرتو تیره ناگهان آسمان را سوراخ کرد و حمله را نابود کرد. اسنور و نایت در حین تمرین نوآ از او محافظت می‌کردند وهمیشه آنها آماده بودند. لبخند بی‌روحی زد و با خود فکر کرد: «می‌خواد منو بکشه؟!» اسنور به سرعت به او نزدیک شد و نایت برای نبرد آماده و با محیط ترکیب شد. شمشیر شیطانی قبل از فرود آمدن در دست نوآ، غرشی کرد. نوآ آماده جنگ شد. سرانجام زمان آن فرا رسید که وجود خود را به درجات آسمانی پیش ببرد. فقط باید آسمان را شکست دهد و وارد آخرین قلمرو شناخته شده شود. ابرهای سیاه همچنان بزرگ می شدند. آخرین صاعقه قدرت شبه رتبه هفت را داشت، اما نوآ به راحتی آن را دفع کرد. این مقدار قدرت حتی نتوانست او را به حرکت درآورد. به نظر می رسید که مصیبت خود، این را درک کرده است. اولین حمله فقط آزمایشی برای بررسی قدرت نوآ بود و نتیجه‌اش را پسند نکرد. وجود نوآ فراتر از چیزی بود که قلمرو قهرمانی از عهده‌ی آن برآید. مصیبت آسمانی اگر می‌خواست به او صدمه بزند باید از قدرت آسمانی استفاده کند. چند صاعقه از ابرها افتاد، اما نوآ تصمیم گرفت تا وقتی که قدرت آنها را نفهمد، حرکت نکند. آنها دوباره حملاتی با قدرت شبه رتبه هفت بودند، پس لازم نبود کاری در مقابل آن‌ها کند. صاعقه‌ها همه چیز را در مسیر خود نابود کردند. ز...