فصل ۱۵۹۳: انرژی «می‌خوای داستانم رو بدونی؟» کارشناس درون پیله پرسید. نوآ به سر تکان دادن اکتفا کرد‌. نمی‌خواست به این موضوع که فقط داشت تلاش می‌کرد راهی برای فریب ارشد پیدا کند، هیچ اشاره‌ای کند. «داستان من کاملاً شبیهه هر موجود دیگه‌ایه که تونسته به رتبه نهم برسه.» کارشناس توضیح داد. «زمانی که سطح تهذیبم به سطح مناسب رسید، به سمت طوفان‌ها حرکت و برای تکمیل خودم تلاش کردم.» نوآ در حالی که حالتی کنجکاو صورتش را پوشانده بود، پرسید: «پس چرا این کوه رو ساختی؟» «دورگه‌ها به طرز انکارناپذیری از همه گونه‌های دیگه سرزمین‌های جاودانه بهترن.» کارشناس پاسخ داد. «من باید خودم رو تکامل می‌دادم تا از مجازات آزاردهنده آسمان و زمین جلوگیری کنم. من نمی‌تونستم یک روز دیگه از اون مصیبت دائمی رو در مدتی که یک انسان ساده بودم تحمل کنم.» «من اتفاقاً از همون مجازات رنج می‌برم.» نوآ آشکار شد. «ولی دورگه من متأسفانه نمی‌تونه ازم محافظت کنه.» «توام توی سطح خودت خشم آسمون‌ها و زمین رو تحریک کردی؟» چشمانِ درخشان پرسید. «من باید قبل دریافت پیشنهاد اونا، گذر از سطحم به رتبه نهم رو تجربه می‌کردم. جای تعجب نیست که نفوذ من نمی‌تونه تو رو بهبود ببخشه.» نوآ دوباره در مقابل آن تعارف تعظیم کرد. کنجکاوی‌اش دروغ نبود، اما رفتارش نیز صادقانه نبود. نوآ چیزی جز احترام نسبت به کارشناسانی که توانسته بودند به رتبه نهم برسند، احساس نمی‌کرد. چشمانِ درخشان نیز از پیوستن به بهشت و زمین امتناع کرده بود، بنابراین شایسته تحسین او بود. با این حال، نوآ به آن حرکات مودبانه اهمیتی نمی‌داد. او واقعاً در مورد داستان کارشناس کنجکاو بود، اما داشت برای خشنود کردن او از سر راه کنار می‌رفت. «این کوه رو بعد از رسیدن به رتبه نهم ساختم.» چشمانِ درخشان ادامه داد. «صبرم داشت تموم می‌شد. باید یه کاری می‌کردم. تمام این ساختار یه زمین پرورشه که می‌تونه انرژی رو به جانوران جادویی تبدیل کنه و به دستور من عمل می‌کنه. همچنین می‌تونه گونه‌های مختلف رو تغییر بده تا اونا رو به تصور من از کمال نزدیک کنه.» نوآ حتی با وجود اینکه نگرانی‌اش تشدید شده بود، سر تکان داد‌. او به خاطر سیاه‌چاله‌اش از تاثیر چشمان درخشان خلاص شده بود اما همراهانش این ویژگی را نداشتند. اگه به ارشد اجازه ادامه کار را می‌داد، مایه متراکم آن‌ها را...