فصل 1622: مطالعه نوآ تا حدی از آن مکالمه ناراضی بود. او فهمیده بود که آسمان و زمین مجازات‌های خود را مطابق با موجودیت او اصلاح می‌کنند، اما به نظر می‌رسید که تهدیدکننده‌ترین مصیبت‌ها دارای ارشدهای رتبه 9 هستند. نوآ تنها زمانی با این موجودات روبه‌رو می‌شد که قدرت نبردش به رتبه نهم رسیده باشد. این بخشی از عدالت آسمان و زمین بود. پیروانشان می‌توانستند این محدودیت‌ها را نادیده بگیرند، اما حاکمان باید از آن‌ها تبعیت می‌کردند. سطوح معمولی تهذیب به کار نوآ نمی‌آمدند. او تنها بدنی رده متوسط داشت، اما می‌توانست با جانوران جادویی رده بالا مبارزه کند. هنگامی که قدرت نبردش به آن سطح برسد، مجبور به رویارویی با موجودات رتبه 9 بود که چندان ترسناک به نظر نمی‌رسید. داستان سازنده بزرگ نتوانست ترسی در درونش ایجاد کند و نوآ نمی‌توانست جلوی ناامیدیش را بگیرد. در حالی که سفر به آخرین مرحله خود می‌رسید، نوآ با خود فکر کرد: - حدس می‌زنم این به آسمون و زمین بستگی داره. از آنجایی که چشمان درخشان تمام منابع ارزشمند را تصرف کرده بود، حوزه انسانی هیچ چیز جالبی نداشت. این سفر فقط تایید کرده بود که لژیون تا مدتی دیگر دشمنی نخواهد داشت. به هر حال، سازمان‌های مختلف باید در ابتدا زمین‌های از دست رفته را پس می‌گرفتند. لژیون و نوآ هیچ علاقه‌ای به تصرف آن مناطق نداشتند. سرزمین‌های بیرونی از نظر انرژی خالص بهتر بودند، بنابراین اهمیتی به آن مناطق آسیب‌دیده نمی‌دادند. سرانجام مناطق آبی در دید نوآ ظاهر شدند. مجموعه‌ای از گروه‌ها به دلیل خواص تغذیه‌ای بوته‌های آبی، کنترل آن زمین‌ها را به دست گرفته بودند اما حضور سازنده بزرگ باعث شد قبل از اینکه بتوانند هاله‌های موجودات دیگر گروهش را حس کنند؛ فرار کنند. سازنده بزرگ با دیدن زمین‌های آبی گفت: «این اصلاً بد نیست.» و رهبر گروه فولری نتوانست سر خود را برای ابراز غرور بلند نکند. الکساندر با بررسی اطراف گفت: «من نمی‌دونم که الان چه کاری از دستت بر میاد. کاش می‌تونستی چیزی بسازی که حداقل دو شهر رو پوشش بده. ما می‌تونیم از پس بقیه‌اش بر بیایم.» سازنده بزرگ غرید: «مزخرفه.» و هوشیاری‌اش در مناطق پخش شد. قانون او در امواج ذهنی‌اش جاری شد و زمین‌ها را وادار به تغییر شکل کرد. گیاهان جادویی از زمین رشد کردند و مجموعه‌ای از گنبدهای بلندی ایجاد کردند که کل منطقه اشغال شده توسط لژیون و گروه نوآ را پوشانده بودند. طولی نکشید که گیاه...