1846 - 1846. شکافته شده

تکنیک قضاوت شیطانی همراه با ذهن نوآ پیشرفت می‌کرد، ولی هم زمان از عطش خون‌اش هم تغذیه می‌کرد. دومی چیزی بیش از یک احساس خشونت‌آمیز نبود که مقصودی تماما مخرب داشت، بنابراین هاله اژدهای مرگ زمانی که به خطوط قرمز می‌رسید حتی بهتر عمل می‌کرد.

گسترش تکنیک قضاوت شیطانی آسیب‌هایی به همراه داشت زیرا خطوط قرمز، حوزه ذهن را برای گسترش یافتن حفر می‌کردند تا آرایه‌‌هایی محکم‌تر با درخششی قرمز رنگ که در دریای آگاهی نوآ می‌درخشید، ایجاد کنند.

نوآ احساس می‌کرد در آتش است. درحالی‌که انرژی اژدها با خطوط قرمزش ترکیب می‌شد، حس می‌کرد جنبه‌‌هایی از قانونش تقویت می‌شود. افکار خشونت‌آمیزش شروع به گسترش به سمت اهداف شنیعی می‌کردند که او هرگز حتی به آن‌ها فکر نکرده بود. مخرب بودنشان دیگر خالص نبود بلکه هدفی پیدا کرد بود و فعالانه سعی در نابودی تمام جهان داشت.

در طول آن فرآیند نوآ نیمه هوشیار بود. درحالی‌که انرژی اژدها با یکی از تکنیک‌های مهم او ترکیب می‌شد، موجودش تهدیدی برای به وجود آمدن شکاف‌ها بود. ذهن او رو به بهبود بود، اما به نظر نمی‌رسید جهت رشدش با موجود یکسان باشد.

در نهایت معلوم شد فراموش کردن وضعیت فعلی غیرممکن بود. درحالی‌که امواجی از افکار خشونت‌آمیز ذهنش را پر کرده بودند و دیوار‌های ذهنی‌اش را در معرض فروپاشیدن قرار می‌دادند، فکرش ناگزیر به سمت زنی در مرحله جامد در آسمان، افراد گروهش و سایر تهذیب‌گران می‌رفت.

نوآ منظره را از دیدگاه‌هایی بررسی کرد که در گذشته هرگز آن‌ها را قبول نمی‌کرد. آن افکار در مقایسه با گذشته حتی جزییات بسیار بیشتری داشت. او اکنون احساس می‌کرد که می‌تواند با یک نگاه قلمروها را نابود کند، و زمانی که در میدان جنگ بود نیز همان احساست مشابه را تجربه کرد.

افکار خشونت‌آمیز همه چیز را در نظر می‌گرفتند، به ویژه این که به نظر می‌رسید چهار اژدهای رده بالا قادر به شکست دادن زنِ در مرحله جامد و زیردستانش نیستند. پس از پایان آن نبرد، بقیه نیروها مهم نبودند، پس نوآ تمام روشنگری‌اش را روی رهبران متمرکز کرد.

افکار خشونت‌آمیز سعی می‌کردند ایده‌هایی درباره زنِ در مرحله جامد و اژدها‌های رده بالا ارائه دهند، اما همه ایده‌ها غیرمنطقی به نظر می‌رسیدند زیرا ذهنش نمی‌توانست قدرت آن سطح را کاملاً ...