فصل ۱۷۳ - آشیانه

دلیل تعجب بای زه‌مین این بود که اسلحه پیش روی چشمانش دارای قدرت تخریب عظیمی بود! در واقع قدرت تخریب AT4 با یک تانک جنگی قابل مقایسه بود!

AT۴ یک اسلحه موشک انداز بود که در سوئد ساخته شده بود و موفقیت تجاری زیادی را در سرتاسر جهان تجربه می‌کرد. این اسلحه نه تنها دارای حسگر حرارتی بلکه دارای قفل هدف و کنترل از راه دور بود و عموماً برای از بین بردن خودروهای زرهی یا سازه های دفاعی دشمن استفاده می‌شد.

با وجود همچین اسلحه ای بای زه‌مین مطمئن می‌شد که می‌تواند هر موجود مرتبه اولی را به هزاران تیکه تبدیل کند و حتی دیگر نیاز نبود که به سطح آنها فکر کند.

«مهمات!» بای زه‌مین با نگرانی شروع به جست و جو مهمات کرد. او می‌دانست که بدون مهمات مناسب، AT4 فقط یک تکه آهن بی مصرف است و هیچ دشمنی را تهدید نمی‌کند.

بای زه‌مین با باز کردن یک جعبه نارنجی احساس میکرد که قلبش تند تر می‌تپد سپس دست کم صد موشک را پیدا کرد که با دقت کنار هم چیده شده بودند و به انتظار استفاده شدن در گوشه ای افتاده بودند.

بای زه‌مین فریاد زد عالی!.

اگرچه بای زه‌مین قبلا گنجینه هایی کمیاب در دست داشت و حتی دو کنجینه جادویی پیدا کرده بود ولی حقیقت این بود که برای مقابله با حمله های گروهی دشمنان هنوز اسلحه هایی که توسط انسان ها ساخته شده بودند موثرتر واقع می‌شدند.

حداقل، روند استفاده از همچین سلاح هایی تا زمانی ادامه می‌یابد که انسان‌ها به درستی تکامل پیدا کنند و اسلحه‌‌های کنونی ناکارآمد شوند و باید با گنجینه‌های ثبت روح یا اسلحه‌‌هایی که با استفاده از مواد باقی مانده از هیولاهای جهش‌یافته و تکامل‌یافته ساخته می‌شوند است، جایگزین شوند.

با اینکه آدم های بزدل زیادی در میان انسان ها وجود داشتند، ولی انسان های شجاع زیادی هم در بشریت پیدا می‌شدند، بای زه‌مین معتقد بود که اگر بدترین اتفاق ممکن بیفتد و اوضع وخیم تر شود و در نهایت همه انسان به در گوشه ای بخزند، حتی بزدل ترین آدم ها هم سعی می‌کنند تا ضربه کوچکی به دشمنان خود بزنند.

غریزه بقا چیزی نیست که بتوان آن را دست کم گرفت. حتی اگر موش کوچکی احساس خطر کند شروع به مقابله می‌کند یا حتی ممکن است گربه ها...