فصل ۳۲۱ - شانگوان دربرابر میمون غول‌پیکر مرتبه دوم

جانور با قد هشت متری، هر قدمی که به جلو می‌رفت زمین لرزه‌ای جزئی ایجاد می‌کرد و اثر واضحی از پاهای بزرگش، محکم روی زمین گل‌آلود نقش می‌بست. خز قرمز مایل به درخشان سابق آن کاملاً سوخته و بیشتر آن به خاکستر تبدیل شده که گوشت قرمز داغ را با سوختگی های بی شماری در درجات مختلف آشکار می کند.

میمون غول‌پیکر، با ظاهری بسیار وحشیانه که می‌توانست هر کسی را از ترس بلرزاند و درجا یخ بزند، به شانگوان نگاه کرد که انگار او مقصر نابودی کل نژادش بود.

شانگوان به میمون غول‌پیکر، با حالت سرد زیبایش نگاه کرد، بدون توجه به مزاحمت باد و باران که به‌طور قابل‌توجهی دید او را مسدود کرده بود.

جانور، نه تنها دچار سوختگی های وحشتناکی شده که عملاً هویت او را غیرقابل تشخیص کرده، بلکه یک عضو خود را نیز از دست داده. بازوی چپ میمون غول‌پیکر مرتبه‌ی دوم از آرنج به پایین ناپدید شده و با در نظر گرفتن نحوه‌ی چسبیدن گوشت سوخته‌ی روی زخمش، قابل درک است که یا میمون این کار را با خود انجام داده تا خونریزی را متوقف کند یا تحت تاثیر حمله‌ی قضاوت خون سرخ، همچین اتفاقی افتاده است.

علاوه بر این، شانگوان متوجه شد که گام‌هایی که میمون غول‌پیکر برمی‌دارد به اندازه‌ی زمانی که به شدت با ببر سفید و عنکبوت جهش‌یافته می‌جنگید، باثبات نیست.

شانگوان به‌عنوان یک تکامل‌دهنده روح سطح ۴۰ که در گذشته هوش سرشاری را از خود نشان داد، به سرعت، موقعیتی که در آن قرار دارد و موقعیت احتمالی جانور مقابل خود را تجزیه و تحلیل می‌کند.

او در حال حاضر می‌داند که شکست دادن این موجود مرتبه‌ی دوم که به اندازه‌ی ببر سفید، قوی، یا حتی از آن موجود نیز قوی تر است، لزوما کار ساده‌ای نخواهد بود. به هر حال، فارغ از اینکه شانگوان چقدر با استعداد و هیولاوار باشد، همچنان یک موجود مرتبه اول است.

اما این موضوع، در مورد بای زه‌مین صدق نمی‌کند.

شانگوان با سرعت رعد و برق، وضعیت پیش روی خود را تحلیل کرد و سپس، شروع کرد به طراحی نقشه‌ی جنگ.

غرش!

موجود غول پیکر مرتبه ی دوم، در حالی که از دو چشم متورم قرمز رنگ خود برای خیره شدن به طعمه استفاده کرد، غرش بلندی را سر داد.

جانور، صرفا با یک قدم، از حرکت تولید شده توسط پاهای قدرتمندش استفاده کرد تا خود را با سرعت وحشتناکی به سمت جلو پرتاب کند. در یک لحظه، فاصله ی بین هیولا و شانگوان از بین رفت!

مشت دو متری، در مردمک های شانگوان، در حالی که به سمت جلو زوم کرده بود منعکس شد. تفاوت بین میمون غول پیکر هشت متری و قد 1 و 67 شانگوان، چنان تضاد عجیبی ایجاد کرده که هر کسی که شاهد این صحنه باشد، احتمالا قبل از بیهوش شدن، از ترس، جیغ خواهد کشید و تصور میکند که چطور خون این زن زیبا در لحظه ی بعد، بر روی زمین، ریخته خواهد شد.

اما طبیعتا، چنین صحنه ای اتفاق نیفتاد.

مشت میمون غول پیکر مرتبه ی دوم به سر شانگوان اصابت کرد و سپس به سمت پایین ادامه داد تا سر انجام با زمین برخورد کرد. در محلی که قبلا سوخته بود، دهانه ای به قطر ده متر ظاهر شد.

جسد شانگوان به شکل سوسو های ریزی منفجر شد که برای چند لحظه، محیط اطراف را روشن کرد و در حالی که گویی هیچ چیز وجود نداشته، در هوا ناپدید شد.

حالت چهره‌ی جانور که نه تنها از عصبانیت بلکه به خاطر حرارت شعله هایی که بدنش را سوزانده بود و به سختی از دستشان خلاص شده سرخ شده است، کمی تغییر کرد. به نظر میرسد که این موجود از آنچه در حال رخ دادن است احساس شگفتی دارد اما هوش او به اندازه ای توسعه نیافته تا بتواند موقعیت پیش روی خود را درک کند.

میمون غول پیکر، با احساس نوسان مانا در پشت سر...