فصل ۱۰۱: تلفات وینسنت با نگرانی به ورودی ساختمان خود نگاه کرد و متوجه شاگرد سطح ۱در آنجا شد. با این¬حال، وقتی به آن مکان نگاه کرد، دید که آن شخص ابتدا با صورت روی زمین افتاد و یک مرد جوان مو قرمز غرق در خون آن سمت در ظاهر شد. «روری؟» «وینس؟» هر دو نام یکدیگر را فریاد زدند، همه دشمنان در منطقه قبلاً مرده یا بیهوش شده بودند و قادر به شنیدن حرف‌‌ها‌‌یشان نبودند. وینسنت درحالی¬که هنوز سر جای خود ایستاده بود پرسید: «اینجا چه اتفاقی افتاده مرد؟ چطور همه‌چیز شروع شد؟» او خسته¬تر از آن بود که به سمت روری برود. روری درحالی‌که دستی روی ماسک خود می‌کشید و مقداری از خون دشمنانش را از روی آن پاک می‌کرد، گفت: «من ‌نمی‌دونم. تازه مورد حمله قرار گرفتیم. در حال تمرین بودم که یهو صدای انفجار و لرزش اومد. وقتی متوجه شدم که ما مورد حمله قرار گرفتیم، افرادمون از قبل داشتن سلاح‌‌هاشون رو روی دشمنایی که به ما حمله کرده بودن، خالی می‌کردن.» «پس همین بود... به هر حال، اون حرومزاده¬ها از اتحادیه مبارزان بودن. اونها احتمالاً به خاطر فرستاد‌ه‌های سندیکای اسکارلت به ما حمله کردن.» وینسنت از روی ناامیدی آه کشید و چاره‌ای جز انتخاب یکی از طرفین نداشت. او هیچ کاری برای تشویق چنین گروهی برای حمله به او انجام نداده بود. او حاضر بود به پیشنهاد هر کسی که در خانه¬اش را می زد گوش دهد. با این¬حال، او به طرز وحشیانه¬ای مورد حمله افراد اتحادیه مبارزان قرار گرفته بود و اکنون چندین نفر از افراد خود را از دست داده بود. نه¬تنها این، بلکه به دلیل بازدیدکننده¬ای که او دعوت نکرده بود، اکنون تبدیل به دشمنان فانی گروهی می¬شدند که به آنها حمله کرده بود! در این جامعه، هیچ¬کس اهمیت نمی¬دهد که طرف "الف" در وهله اول طرف "ب" را به¬خاطر حمله به او بکشد. همه می¬دانستند هر اقدامی عکس¬العملی دارد. اما مهاجم، به حق طرف مقابل برای دفاع از خود اهمیتی نمی¬داد. اگر آنها برخی از مردان خود را از دست می¬دادند، قطعاً فقط به این دلیل که "از قبل انتظار می¬رفت" بی‌کار نمی¬ماندند. انتقام بر این دنیا حکومت می‌کرد! آیا ایستادن در برابر گروهی که "جرئت کرده بودند" ظلم قوی‌ترین‌ها را نپذیرند، قا...